INTERVIEW VULVA & ONTAARD

Kim en Nadya, jullie hebben twee totaal verschillende muzikale achtergronden, hoe is VULVA dan toch geboren?

Kim: “Toen we elkaar tegenkwamen stonden we op een punt waarbij we allebei behoefte hadden aan verandering. Omdat we in een baldadige periode van ons leven zaten, begonnen we al gauw met ongenuanceerde herrie maken. Ik denk dat we nu wel wat serieuzer en genuanceerder zijn, zowel muzikaal als inhoudelijk."

Hoe bedoel je dat, serieuzer en genuanceerder?

Kim: “We werden, en soms nog steeds, niet erg serieus genomen. Op een bepaald punt zijn we onszelf serieus gaan nemen, het is immers ook je werk. Daarnaast: een ander doet dat niet voor je.”

Nadya: “Dit gebeurde vrij snel, ook door de onderwerpen die we bespreken." 'Oh, het is gewoon een bandje met twee hysterische femmes’. Nee. Het doet heel veel met je als je met deze onderwerpen de hele tijd bezig bent. Hoe vaker je deze nummers speelt, hoe meer die onderwerpen door je hoofd spelen en hoe meer je daar ook buiten de muziek mee bezig bent.”

Kim: “Dat wanneer een niet-man succes heeft in een bepaalde hoek, en vervolgens niet serieus genomen wordt, dat gebeurt in elke tak van sport. Zo is er ook weinig concurrentie. Laatst hoorde ik iemand uit de industrie zeggen: ‘Als ik tieten had, zou ik ook daar en daar spelen.’ Het zijn uitspraken als deze die me motiveren om plek op te eisen."

Shira, Ontaard is kersvers. In maart 2022 doken jullie dB’s in voor jullie debuut EP ‘I Am But My Flesh’; een rauwe plaat die volgens jullie geïnspireerd is door verloren, laat kapitalistische samenleving. Kun je dat toelichten? 

Shira: “Het begin van het schrijven was heel erg geïnspireerd vanuit het laat kapitalistische verloren landschap waar we ons in bevonden op dat moment, maar tijdens het schrijven is een ander thema naar voren gekomen: het lichaam en de huid. Daar is ook de titel uit voort gekomen.

Al snel ging de plaat over hoe in een samenleving als deze op zoveel manieren aan een vrouwenlichaam wordt getrokken. Hoe er zoveel soorten externe eisen van het lichaam zijn, en hoe dat, en traumatische ervaringen, vervreemdend kunnen zijn voor de connectie met je eigen lijf."

Hoe horen we dat terug op de plaat?

Shira: "Dit komt op elke track op een andere manier naar voren. Zo heb je 'Hoog Catharijne'.  Wanneer je daar rondloopt, loop je tussen de grote billboards met beelden van wat je allemaal moet kopen om je lichaam zo te maken als de persoon die daarop staat.

'Erik S.' gaat over misbruik en hoe iemand jouw lichaam diens eigen heeft gemaakt, waardoor je geen zeggenschap meer hebt over je lichaam. Dat het je doet denken: ‘Blijkbaar bepaal ik niet meer wat ik met mijn lichaam wil.’

‘I Am But My Flesh’ gaat over hoe, wanneer je overlijdt en je lichaam er niet meer is, wat er dan eigenlijk nog over is. Want wanneer je constant gerealiseerd wordt tot enkel je lichaam, wat blijft er na het vergaan van het lijf dan nog van mij, als mens, over?”

Nadya en Kim: Samen met Ontaard staan jullie op Radar in het kader van Internationale Vrouwendag. Wat betekent deze dag voor jullie persoonlijk, en als band? 

Nadya: “Eerlijk gezegd is er maar een selecte groep mensen die weten dat deze dag bestaat, laat staan daar iets mee doet. Daarnaast spelen we deze show voor een zaal vol mensen die zich hier al mee bezig houden. Dus ik denk dat de impact van zo’n dag veel kleiner is, dan wanneer je op dagelijkse voet deze onderwerpen bespreekbaar maakt. Daarnaast sluit Internationale Vrouwendag andere mensen ook nog uit.”

Kim: “Begrijp ons niet verkeerd, we vinden het cool. Maar het is ook belangrijk om wakker te blijven en niet te kijken naar wat grote bedrijven met dagen als deze, of pride doen in het idee van ‘kijk ons eens goed bezig zijn’, terwijl je ook op dagelijkse basis je vrienden, collega’s of familie kan aanspreken. Dat moet je op alle dagen doen, inclusief 8 maart.” 

Spelen jullie dan ooit ook voor mensen die bijvoorbeeld FVD of ChristenUnie stemmen?

Kim: “Ik zou heel graag shows willen spelen voor dat publiek, maar we zijn te vocaal voor een ‘per ongeluk’ bezoek op een festivalletje. We heten VULVA, daar loop je niet zomaar tegenaan.”

Nadya: “Daarnaast worden we ook niet uitgenodigd op dat soort evenementen. Maar we hebben wel avonden gehad met waar we tussen andere bands op de line-up stonden waar publiek op af kwam, waar je van het gezicht kon lezen dat ze nog nooit waren blootgesteld aan onze onderwerpen. Dat is heel leuk.”

Wie en hoe reageren ze daar op?

Kim: “Veel witte cismannen, die dan komen vertellen - want dat doen witte cismannen - dat ze verrast waren en onze muziek aan het denken deed zetten. Dat ze van mening kunnen veranderen en dat kunnen toegeven, dat is fijn.”

Kim en Nadya, tijdens shows dragen jullie grote trouwjurken. Wat is daar het verhaal achter?

Kim: “We wilden eigenlijk voor onze persfoto’s het schilderij van Ophelia nabootsen. Daarvoor hadden we twee tweedehands trouwjurken op de kop getikt, alleen was het veel te koud die dag. Maar we vonden het eigenlijk wel vet. Vroeger had je ook Evanescence, ik vond het altijd heel gaaf hoe zij in die supervette jurken stond.”

Nadya: “Het draagt ook bij aan je plek innemen. Je trekt meer aandacht met zo’n jurk: je wordt er letterlijk groter van. Het is een soort harnas wat je aantrekt. Dat draagt bij aan hoe je op het podium staat - en het is gewoon leuk.”

Tot slot zijn we zoals altijd heel erg benieuwd welke artiesten er bij júllie momenteel de radar staan?

Shira: “Second Guessing. Super emotioneel, super heftig, prachtig gemaakt. Ook: Throwing Bricks. Naast dat ze goede vrienden van me zijn, vind ik het oprecht vet goede muzikanten. Tot slot: Lijkschouwer uit Rotterdam. Ik zag laatst een show van hen in V11 en dat was ook mega intens en sick.”

VULVA: “Forbidden Wizards en Shwuaen. Kim: Amber Maclean (lid van beide, red.) is een powerhouse. Ik denk dat het mede dankzij haar is dat ik de muziek durf te maken die ik maak.”

Nadya: “Verder Ontaard, natuurlijk. We stonden eerder met hun op Black Earth Festival. Toen ik ze daar zag, dacht ik: ‘Zo, er zijn meerdere bands die onderwerpen bespreken die belangrijk zijn en dat op een knappe manier omzetten naar muziek.”
 

Foto's VULVA: Julia Vroegh
Foto's Ontaard: Sabrine Baakman

De nieuwe Sophie Straat, S10 of Ploegendienst ontdekken? Bij Melkweg RADAR ontvangen we de nieuwste acts van het moment.