INTERVIEW MET JET VAN DER STEEN EN LOLA CEDÈS
Een terugblik op 2023 én vooruitblik op 2024 met Jet van der Steen en Lola Cedès
De Amsterdamse singer-songwriter Maryn Charlie (echte naam Marijn) is een van de muzikale uitschieters uit het indiepop-circuit waar je dit jaar niet omheen kunt. Naast een intensieve periode met Popronde werd ze afgelopen jaar ook Trending Talent bij 3FM met de single “Self Sabotage”. Dit jaar mag Maryn Charlie zich ook een van 'De 10' van 3FM noemen. We spraken het jonge talent o.a. over de kwellingen van (te veel) piekeren, haar interactie met fans en haar nogal zichtbare liefde voor de kleur blauw.
Hi Marijn! Je hebt volgens mij een drukke periode achter de rug met o.a. Popronde. Hoe is het met je?
"Hoi! Ik heb inderdaad echt een hele drukke periode achter de rug, maar zit er eigenlijk ook nog steeds middenin, haha! Afgelopen jaar ging het balletje voor mijn gevoel echt rollen: ik deed mee aan wedstrijden (o.a. Rob Acda Awards en Grote Prijs) en werd 3FM Trending Talent. Daarna kwam de Popronde, waar ik als een van de meest geboekte acts meedeed en 3voor12-talent werd. De Popronde-tijd was zwaar (dit was mij van tevoren ook verteld), maar vooral erg leuk. Zoveel spelen is toch wel een droom: 28 shows in 3 maanden tijd spelen maakt je als band beter en hechter en ik voel me nu ook veel comfortabeler op het podium. Dit jaar ben ik een van de 10 van 3FM. Als ik al die namen zie denk ik, ‘Wow sta ik hier tussen?’. En het geeft mij ook echt weer een duwtje in de rug om nog harder te werken."
Via jouw muziek en social media krijgen wij al een beetje een beeld van wie jij bent. Maar in je eigen woorden: wie is Maryn Charlie?
"Dat jullie een beeld van me krijgen via social media en mijn muziek is fijn om te horen! Ik vind het belangrijk om altijd persoonlijk en oprecht over te komen. En juist omdat ik er zo open over ben, hoop ik mensen te bereiken die deze problemen delen. Maryn Charlie zou je daarom denk ik kunnen omschrijven als een alt-popartieste die eerlijke liedjes schrijft over haar problemen. Met mijn muziek kan ik de persoon zijn die ik altijd al heb willen zijn, zonder dat het een alter ego is."
Op jouw socials en op het podium zien we de kleur blauw veel terugkomen, om specifiek te zijn true blue. Er zijn meerdere omschrijvingen die onder true blue vallen. Wat is jouw persoonlijke link met die kleur blauw?
"Leuke vraag! Ik noem mijn muziek inderdaad ‘True-blue’ - allereerst vind ik die kleur echt heel mooi. In de kleurenpsychologie wordt blauw omschreven als de kleur van vertrouwen, eerlijkheid/waarheid en loyaliteit. Mijn eigen muziek is ook emotioneel en introspectief. Daarnaast heeft het een link met de zee en daar hou ik enorm van, omdat het een plek is waar ik tot rust kom. Daartegenover heb je natuurlijk de uitspraak ‘feeling blue’. Dit vind ik een hele mooie manier om te zeggen dat het even niet zo goed gaat. In mijn echte leven wil ik zeker niet alleen het negatieve belichten, maar een hoopvol geluid geven en er zijn voor iedereen die mijn gevoelens misschien deelt. Dus de kleur en betekenis is lekker tegenstrijdig, daar hou ik van."
Jouw muziek is erg herkenbaar voor jongvolwassenen omdat je zingt over de struggles van het ouder worden en het zoeken van je plek in de maatschappij. Wat drijft jou om over deze gevoelige onderwerpen te zingen?
"Allereerst werkt muziek voor mij therapeutisch, zeker nu. Toen ik begon met covers, voelde ik nog niet zo veel bij de muziek. Ik was vroeger heel onzeker en in mijn ogen ook een beetje onzichtbaar en pessimistisch. Later kwam ik erachter dat ik ook kan schrijven over mijn eigen problemen en gevoelens, en dat ik dit het beste kwijt kon in mijn muziek. Ik vind het nog steeds wel eng om zo eerlijk te zijn, en heb het gevoel dat niet iedereen er op zit te wachten. Maar het idee dat ik er misschien iemand mee kan helpen is de grootste drijfveer. En daar help ik dan mezelf ook weer mee. Ik denk eigenlijk dat ik mijn muziek nu steeds meer ga voelen."
De songs die je al hebt uitgebracht van je aankomende EP gaan over jezelf en je eigen succes in de weg staan en de angst van het ouder worden. Vormen deze twee onderwerpen de rode draad van de nieuwe EP?
"Jazeker: de (al uitgebrachte) nummers ‘Self Sabotage’, ‘Welcome To My Brain’, ‘Pause, Please’ en ‘Nine Lives’, vormen de rode draad in mijn EP. Namelijk dat mijn eigen brein me zo erg kan tegenwerken. Soms komt ze met goede ideeën, maar ze kan me echt een slecht gevoel geven. Die innerlijke strijd vormt de grootste rode draad, waar ook de angst voor het volwassen worden bij komt kijken. Dat is ook waar mijn liedje ‘Welcome To My Brain' over gaat. Ik ben eigenlijk altijd bezig met een volgende stap en kan moeilijk genieten van wat er nu allemaal gebeurt. Maar nu ik dit liedje heb geschreven kan ik extra genieten van het moment wanneer ik hem live zing. Ik denk wel dat ik steeds meer verdieping zoek in de onderwerpen en daar dan weer over schrijf. Zoals jezelf saboteren, oke dat doe je, maar wat houdt het precies in en hoe ga je daarmee/wat kan je er tegen doen? En ik merk ook wel in mijn muziek die ik nu schrijf (voor een album) dat ik dus niet meer alleen mijn problemen omschrijf, maar ook wat dat met anderen doet of hoe ik er een ander licht op kan schijnen."
Zoek je ook die verbinding met je (live)-publiek?
"Ik ben echt een soort spons, ik zie alles. Soms is dat irritant: als ik het gevoel heb dat iemand het niet naar zijn zin heeft, dan zit ik er niet lekker in. Maar ik vind het ook leuk om mensen aan te kijken en die connectie op te zoeken. Zodra iemand echt opgaat in de muziek, denk ik: ik zing dit echt voor jou. Ik vind het zelf altijd leuk en belangrijk om iets te vertellen over mijn muziek, zoals een anekdote, voordat ik mijn liedje ga zingen. Ik wil niet zomaar al mijn problemen op iemand dumpen. Door actief de connectie op te zoeken, heb ik het gevoel dat ik mensen meer meeneem in mijn hoofd."
Wat staat er na de EP-release en Melkweg-show op de planning?
"Veel! Ik heb eigenlijk al een album klaarliggen, die ik 2024 graag wil afronden. Ik kan niet wachten op mijn eigen clubtour, en om mee te toeren als support-act van een grotere artiest en mijn eerste festival te spelen deze zomer. Ook wil ik nog meer connecten met mijn fans. Ik post al regelmatig dingen op social media, maar wil hier nog meer de focus op leggen.
Dit nieuwe jaar vind ik behoorlijk spannend, zeker aangezien vorig jaar zo’n 'succesjaar' was, wil ik dat dit jaar eigenlijk overtreffen. Ik geniet enorm van alles wat er nu gebeurt en de motivatie om door te pakken is groter dan ooit, ook al pieker ik nog wel eens over van alles. Toch ben ik ergens ook wel dankbaar voor mijn piekerbrein, want hij laat het vuur in mij branden. En dat is een keerzijde die ik niet eerder heb gevoeld."